(у людей)

Революцийы басасты фæстæ дæр хицауад архайдта скъолаты фæдыл адæмы домæнтæ басæттыныл. – После подавления революции власти старались подавить требования людей по вопросам, связанным со школой. (Бзарты Р., «Мах дуг»)

Хъуыддаг чи зыдта, ахæм адæм афтæ дзырдтой, цыма слестгæнджытæн сæ куыст нардуаты ’нгæс уыд <...>, ома цас фылдæр адæймæгты басæттын кæна сæ «фыдызнаггады куысты» тыххæй æмæ цас фылдæр лæгтæ бафыссой сæ къухтæ сæ басастыл, уыйас, дам, йæ мызд дæр фылдæр у. – Люди, знающие суть дела, говорили, будто бы работа следователей чем-то напоминала сдельщину, т.е. чем больше людей они заставят признаться во вредительской деятельности и чем больше людей подпишется под признанием, тем больше будет их зарплата. (Дзесты К., Зæрдæйы ностæ)

Хъуыддаг чи зыдта, ахæм адæм афтæ дзырдтой, цыма слестгæнджытæн сæ куыст нардуаты ’нгæс уыд <...>, ома цас фылдæр адæймæгты басæттын кæна сæ «фыдызнаггады куысты» тыххæй æмæ цас фылдæр лæгтæ бафыссой сæ къухтæ сæ басастыл, уыйас, дам, йæ мызд дæр фылдæр у. – Люди, знающие суть дела, говорили, будто бы работа следователей чем-то напоминала сдельщину, т.е. чем больше людей они заставят признаться во вредительской деятельности и чем больше людей подпишется под признанием, тем больше будет их зарплата. (Дзесты Куыдзæг, Зæрдæйы ностæ)

Уæдмæ йе ’хцайæн дæр кæрон æрцыдис æмæ кæм нардуат куыстытæ иста, кæм уырыссагау фыссыныл æвзæрста. – К тому времени деньги у него закончились и он, то принимался за сдельную работу, то пробовал писать по-русски. (Коцойты А., Бритъиаты Елбыздыхъойы тыххæй)

Хъуыддаг чи зыдта, ахæм адæм афтæ дзырдтой, цыма слестгæнджытæн сæ куыст нардуаты ’нгæс уыд <...>, ома цас фылдæр адæймæгты басæттын кæна сæ «фыдызнаггады куысты» тыххæй æмæ цас фылдæр лæгтæ бафыссой сæ къухтæ сæ басастыл, уыйас, дам, йæ мызд дæр фылдæр у. – Люди, знающие суть дела, говорили, будто бы работа следователей чем-то напоминала сдельщину, т.е. чем больше людей они заставят признаться во вредительской деятельности и чем больше людей подпишется под признанием, тем больше будет их зарплата. (Дзесты К., Зæрдæйы ностæ)

урс дарæс дарын – носить светлое платье (светлую одежду)

дымгæмæ дарын – веять (зерно)

Æгас дуне сыстад, фæцис дыууæ дихы æмæ зæххы цъарыл цæрæг адæмæй алчи дæр йæ туг, йæ цард не ’вгъау кæнгæйæ, æрлæууыдис йæ райгуырæн бæстæ, йæ дин бахъахъхъæныныл. – Весь мир поднялся, разделился на две части и все жители планеты, не жалея крови и жизни своей, встали на защиту своей родины, своей веры. (Мамсыраты Д., Райгуырæн бæстæ)

Суфизм у пысылмон дины хицæн къабаз, удæй кæрæдзимæ хæстæг чи у, уыцы адæмы æфсымæрон æхсæнад. – Суфизм – это отдельная ветвь мусульманской религии, общество духовно близких друг другу людей. («Мах дуг», 2001 аз, №8)

Горæты иу цыдæр итайлаг уыдис, йæ ном Андрей: фæлæ итайлаг æцæг итайлаг уыдис. – Был в нашем городе такой итальянец, звали его Андрей: но итальянец он был настоящий. (Гæздæнты Г., Повесть о трех неудачах)

Алы адæмтæ сæрыстырæй фæдзурынц, сæ национ гений йæхи уæлдай æрттивгæдæр æмæ æххæстдæрæй цы адæймæгты фæлгонцы равдисы, уыдоны нæмттæ. Англисаг зæгъы – Шекспир. Шотландиаг зæгъы – Бернс. Немыцаг зæгъы – Гете. Итайлаг зæгъы – Данте. Уырыссаг зæгъы – Пушкин. Мах, ирæттæ, зæгъæм – Къоста, æмæ нæ риутæ байдзаг вæййынц сæрыстырдзинад æмæ цырен уарзтæй. – Народы с гордостыо произносят имена людей, в которых с наибольшей полнотой и блеском раскрылся их национальный гений. Англичанин говорит – Шекспир. Шотландец говорит – Бернс. Немец говорит – Гете. Итальянец говорит – Данте. Русский говорит – Пушкин. Мы, осетины, говорим – Коста, и душа наша наполняется гордостью и трепетной любовью. (Абайты Васо)

Дзибка уыд литературон къорды разамонæг дæр. – Дзибка был также руководителем литературного кружка. (Мамиаты И., Курдиат рæстæджы тыхæвзарæнты)

Нæ кæддæры кæстæрарæх ирон литературæ фæстаг азты фæсивæдæй кæй бавдæлон, уый нæ стыр мæты æфтауы. – В нашей, когда-то богатой молодыми писателями литературе, нет больше поросли, и это нас очень тревожит. («Мах дуг», 2008, №1)

Кæстæрарæх у ирон советон литературæ. – Много в осетинской литературе молодых писателей. (Бестауты Гиуæргийы уацæй)

Сæ сæртæ ныггуыбыр кодтой æмæ мидæмæ адæмы ’хсæнты бараст сты. – Они наклонили свои головы и прошли меж людей вовнутрь. («Мах дуг», 1999, №4)

Уым бирæ ис парахатзæрдæ адæм. – Там много великодушных людей. (Ходы Камал, Хуынды)

Уæртæ йæм адæмы æхсæнæй фæзындис Аттойы дыууадæсаздзыд чызг Буцинæ, Годах йæхи хъæбысы кæй схаста æмæ «Зæрватыкк» кæй хуыдта йæ рæууонг æмæ ныхасгæнаджы тыххæй, уый. – Вон среди людей показалась и двенадцатилетняя дочка Атто Буцина, которую он вынянчил своими руками и прозвал за резвость и болтливость «Ласточкой». (Мамсыраты Д., Годахы мæлæт)

Чиныг адæмæн сси дзуар, табуйаг, арæзт ын æрцыд сæрмагонд кувæндон. – Книга (как таковая) стала для людей божеством, предметом поклонения и ей была постороена специальная молельня (имеется в виду библиотека). (Джыккайты Ш., Уац «Таурæгъ – адæмы дзургæ истори»)

Фæлæ раст у уый дæр, æмæ, дзырд табуйаг кæмæн у, уый никуы бафæллайдзæн Хаджеты Таймуразы сфæлдыстадыл дзурынæй. – Но правда и то, что тот, для кого слово является предметом поклонения, никогда не устанет говорить о творчестве Таймураза Хаджеты. (Коцты Лизæ Хаджеты Таймуразы тыххæй)

Чи сты уыцы табуйаг адæймæгтæ, ирон дзырды уындæй йæ цæстытæ кæмæн риссынц? – Кто же эти священные люди, у которых от одного вида осетинского слова глаза начинают болеть? (Абайты А., Газет «Рæстдзинад»)

Дзæгъæлы уыд йæ удуæлдай, арфæйаг-табуйаг куыст? – Напрасным был его самоотверженный, заслуживающий глубокой благодарности, священный труд? (Хъодзаты Æ., Æмæ дзырд уыди Хуыцау)

Цæмæн мысыс нæ Фæлдисæгыл тугтæ? – Зачем ты клевещешь на нашего Творца? (Хъодзаты Æ., Блейкмæ гæсгæ)

Хорз ус, адæмыл тугтæ цæмæн мысыс? – Добрая женщина, почему вы клевещите на людей? (Цгъойты Х., Дæ намыс – тæрхонгæнæг)

Фæлæ алыхуызон цъаммар адæймæгтæ тугтæ мысыдысты Гинойыл, фыстой йыл хахуыртæ. – Но подлецы всех мастей возводили на Гино напраслину и писали доносы. («Мах дуг», 1990, №4)

Уыцы тохы райсынц сæхи сæрмагонд хуыз адæймæгты характертæ, сæ психикон арæзт æмæ фыссæджы дæсны æрмдзæфæй свæййынц тæлмæнджын фæлгонцтæ. – В этой борьбе характеры людей пребретают свой личный образ, благодаря своему психическому складу и искусным действиям писателя у них появляется впечатляющая внешность. (Джыккайты Ш., Уац «Ирон аив дзырды зæрингуырд)

Æмæ, раст зæгъгæйæ, Васо, куыд удгоймаг, хъомыл кодта æмæ рæзти ацы историон-культурон æмæ идеологон атмосферæйы. – И, по правде говоря, Васо как личность формировался и рос в этой историко-культурной и идеологической атмосфере. (Джусойты Н.)

Фæлæ Арсены сфæлдыстады ис, дыууæ удгоймаджы ахаст æмæ уарзт æндæр, реалистон, хуызты чи æвдисы, ахæм уацмыстæ дæр. – Но в творчестве Арсена есть также произведения, показывающие взаимоотношения и любовь двух людей другими, реалистическими способами. (Джыккайты Ш.)

Уынджы уыцы æртæ удгоймаджы йеддæмæ ничи зынди æмæ лæппу хинымæр загъта: «Æвæццæгæн, уыцы дзырдтæ мæнмæ арæзт сты». – На улице, кроме тех трех человек, никого не было и парень про себя решил: «Наверно, эти слова обращены ко мне». (Коцойты А., Кæфхъуындар)

Бинонтæ – мæ фыды фыды æмæ йе ’фсымæры цæуæт æгæр сбирæ сты, дæс æмæ ссæдз удгоймаджы, æмæ куыдфæстæмæ рæстмæ нал фидыдтой. – Семейство наше – дети моего деда и его брата – расплодилось до количества тридцати душ, и под конец члены семьи перестали друг с другом ладить. (Дзесты К., Зæрдæйы ностæ)

Одиссей сæ фæрсы:«Фæнды уæ ногæй адæм фестын?» – Одиссей их спрашивает: «Хотите ли вы снова превратиться в людей?» («Мах дуг», 2001, №8)